Siyaset "bir arada ve mutlu nasıl yaşarız" sorusuna cevap arar. Fakat ülkemizde sureti haktan görünerek şahsi menfaatimizi nasıl kollarız? Kaynakları, makam ve mevkileri nasıl ele geçiririz? Ve sonra elimizde nasıl tutarız? uğraşısıdır. Herkes bunun peşinde ve her şey mubah!

Herkesin bağırıp çağırdığı, kimsenin birbirini dinlemediği yerde konuşmaya çalışmak sadece gürültüyü çoğaltır. Bu yüzden olsa gerek bizler değil, Habermas gibi kimseler iletişimsel eylem, rasyonel toplum, kamusallığın dönüşümü ve meşruiyet krizleri gibi konuları işleyebiliyor.

Yunus boşuna Yunus olmamış; şu sözlere bakar mısınız? O kişi ki sağır durur, Söyleme Hak sözün ona Der isen zâyi olur, Nasip yoktur sözden ona #YunusEmre #YunusEmreŞiirleri

O kişinin yoktur yari iş bu cihan zindan ona

Yayınlanma Tarihi: 5 yıl önce

O kişinin yoktur yari iş bu cihan zindan ona

Demesin ki müslümanım Tanrı emrine fermanım Tutmaz ise Hak sözünü, Fayda yok dinden onaDevamını oku

Gazetecilik neden bu halde? Gazetecilere sorarsanız kendileri hariç herkes sorunlu. Herkese sorarsanız, kendileri hariç herkes sorunlu. Fakat kimsede özeleştiri yok. Gazeteciliğe saygı yok. Etik ilkeleri gözeterek sorumlu gazetecilik yapmak yok. Sonra diyoruz, niye bu haldeyiz?

Ülkemizde toplum yararını, refahını gözetecek şekilde siyasette bir zihniyet değişimi şart. Gidişat gidişat değil. Kimse önünü arkasını, bugünü yarını düşünmeden gaza basıyor. Bir durmaya; akla, ferasete, beraberce düşünüp konuşmaya ihtiyaç var. Gelecek meçhul, artık harcamayalım.

Yusuf Has Hacip Kutadgu Bilig'de toplumsal çürümeyi ve insan kıtlığını anlatır: Kalkayım, gideyim, Dünyayı gezeyim; Dünyada acaba vefalı kimse var mı, Arayayım. #YusufHasHacip #KutadguBilig Devamı.. ⬇️

Kutadgu Bilig / Zamanın Bozukluğunu ve Dostların Cefasını Söyler

Yayınlanma Tarihi: 5 yıl önce

Kutadgu Bilig / Zamanın Bozukluğunu ve Dostların Cefasını Söyler

6565 Kalkayım, gideyim, dünyayı gezeyim; dünyada acaba vefalı kimse var mı, arayayım. 6566 İnsan nâdir oldu, onu nerede aramalı; aramakla bulunacaks...Devamını oku

Toplum belirsiz, yorucu, insanı tüketen, değersizleştiren bir girdabın içinde dönüp duruyor. Koca koca insanlar elinden hiçbir şey gelmezmiş gibi, üzerine ölü toprağı serpilmiş gibi duyarsız, umarsız, yılgın, bitkin. Makul, dürüst iki kişi bir araya gelip konuşamıyor. Vah ki vah!