Ben sevilmek isterim, şöyle delice Dumanı üstünde aş niyetine Ben yaran isterim, şöyle gönlümce Katıksız kuru ekmek yercesine Ben sevmek isterim, kucak dolusu Karlı dağ üstüne sis çökmüş gibi Ben aşk isterim, şöyle engince Güneşin ufuktan doğması gibi

Herkes ektiğini biçer demişler Ben ektiğimi biçemedim ki Sevgi ve saygıyı ektim yıllarca Ektiğim sevgiyi biçemedim ki Dostluk ektim, gönüller boyu Hasat zamanını bilemedim ki Sevgimi gönderdim tüm insanlara Nerelere gittiğini bilemedim ki

Gün olur belki gelirsin diye Dağlara çıktım, seni gözlemeye Gün olur belki gelirsin diye Ovalara indim, seni beklemeye Aylar geçti, yoksun yine, yoksun Aksın gözlerim önüme aksın Seni görmeyen göz ne lazım bana Dağlara çıktım, seni gözlemeye

Anılar ağlatır mı her zaman, Ağlatır mı insanı, sessizce Ağlatma beni anılar, ağlatma Mecalim kalmadı ağlamaya

Başımı yastığa koyunca gece Hülyalara dalmak, nedendir neden? Tatlı rüyalara dalmak var iken Rüyasız geceler, nedendir neden? Hesap, kitap yapmak beyhude gece Dilimde hep aynı hece, nedendir neden? Gönül istemezse dil hecelemez Heceler hep aynı, nedendir neden?

Ses ver ne olur, sesine geleyim Gel deyiver, beklemeden geleyim Öyle özledim, öyle özledim ki Emaneten gönder gölgene sarılayım

Bize her yer Kerbela, her günümüz Muharrem Çepe çevre etrafımız yezitlerle dolup taşarken Bize düşen hep ağlamak, ağlarken anlamak Yezitler bayram ededursun, biz matemi yaşarken