Uzman ve tecrübeli insanların hemfikir olduğu konulardan biri annenin çocuğun karakteri, kişisel gelişimi ve başarısı üzerindeki etkisidir. Anneler farkında olsun veya olmasınlar, çocuklarının hayatındaki ilk öğretmenlerdir adeta. Kendisi bile ihtiyaçlarını ve isteklerini düşünemeyen bir bebeğin ağlamasından ihtiyaç ve isteğini anlayıp karşılayacak kadar mükemmel bir iletişim yeteneği ile donatılmıştır anneler. Peki, anneler çocukları üzerinde nasıl etkiler bırakırlar? Çocuk başlangıçta mahremiyet eğitimini anneden alır. Annesi bu konuda ne kadar hassassa, çocuk da gelecekteki hayatında bu hususlara dikkat eden bir birey olacaktır. Mesela bir anne çocuğuna ait bir eşyayı kullanırken izin alırsa, o çocuk ilerleyen yıllarda izinsiz bir şey kullanmamayı alışkanlık haline getirecektir. Bir diğer örnek çevre duyarlılığı. Çocuk bu konudaki birikiminin temelini en yakınında bulunan ve en fazla iletişim kurduğu insandan yani annesinden alır. Çocukla birlikte dışarıda yürürken, elinizdeki bir çöpü çöp kutusu buluncaya kadar elinizde tuttuğunuzda çocuk size "Neden yere atmıyorsun?" diye sormasa dahi bilinçaltında çöp, çöp kutusuna atılır bilinci oluşacaktır. Bir başka elzem konu ise "büyüklere saygı". Bu konuda da çocuk özellikle anne olmakla birlikte ebeveynlerini örnek alır. Yani çocuğunuzun gelecekte size göstereceği saygıyı siz aslında küçükken onun yanında yaptığınız davranışlarla belirliyorsunuz. Çocuğun adalet kavramı da annesinin davranışına göre şekillenir. Haklı da olsa, haksız da olsa onu savunacak bir annesi ya da ebeveyni olduğunu bilen çocuk için haklı olmak ya da haksız olmak önemli olmayacak, dolayısı ile hakka riayet etmeyen bir birey yetişecektir. Veyahut haklı da o0lsa, haksız da olsa onu azarlayan bir annesi varsa, cocuk da yine aynı şekilde "Ne yapsam kızıyor" diye düşünerek tabiri caizse arsızlaşacak ve sonuçta yine hakka hukuka duyarsız bir birey olacak. Ayrıca çocuğun damak zevki de genelde annesinin yemeklerine göre şekillenir. Anne yemeklerine en yakın olan yemekler güzel olur ve bu yakınlık azaldıkça yemeğin de lezzeti azalır. Yukarıda saydığım birkaç örnekten de görebileceğimiz gibi, çocuklarımız aslında bizim ellerimize verilmiş hamur gibiler, o hamurun lezzeti de bizim maharetimize kalıyor.