Doğduğumuz yer mi? Doyduğumuz yer mi? Birçoğumuz için gerçekten yanıtlanması zor bir soru... Misafir olduğumuz bu dünyada, aslolan ne doğduğumuz yerdir ne de doyduğumuz yer. Ama gelin görün ki, gönül bu, söz dinlemiyor. Ne yardan geçerim diyor ne de serden. Soruyor gönlüm bana, hem de yakıcı bir şekilde: 'Annenden vazgeçer misin?' Cevabım: 'Hayır'. Peki 'Babandan vazgeçer misin?' Ona da 'hayır'. İşte benim için de öyle diyor: 'Toprağım ve doğduğum yer annemdir. Gurbetim ve doyduğum yer de babam'. Gelin de çıkın işin içinden, çıkabilirseniz. Bir karara varmak gerekirse, bence ne yardan geçelim, ne serden. Hem doğduğumuz yeri, hem de doyduğumuz yeri sevelim. Öyle kuru kuruya sevmek olmasın bizimkisi. Gidelim köyümüze bir bayram vakti. Hasret giderelim toprağımızla, dostlarımızla, ceddimizle. Çekelim içimize havasını, kokusunu toprağımızın, bağımızın, bahçemizin. Çekelim içimize defalarca. Öyle ki bayram etsin ciğerlerimiz, tüm bedenimiz. Öyle ki bayram etsin gönlümüz, gözümüz, yüreğimiz. Ve kuvvetlensin toprağımızla, köyümüzle bağlarımız. Bir daha bekleriz desin köylümüz, büyüklerimiz, dayılarımız. Bizler de gönülden söz verelim. Ve Allah rızası için, memleketimizi, köyümüzü, toprağımızı, doğduğumuz yerleri ihmal etmeyelim bir daha.