Çıktım erik dalına Anda yedim üzümü Bostan ıssı kakıyıp Der ne yersin kozumu

Uğruluk yaptı bana Bühtan eyledim ona Çerçi de geldi aydır Hani aldın gözgünü

Kerpiç koydum kazana Poyraz ile kaynattım Nedir diye sorana Bandım verdim özünü

İplik verdim cullaha Sarıp yumak etmemiş Becid becid ısmarlar Gelsin alsın bezini

Bir serçenin kanadın Kırk katıra yüklettim Çift dahi çekemedi Şöyle kaldı kazını

Bir sinek bir kartalı Salladı vurdu yere Yalan değil gerçektir Ben de gördüm tozunu

Bir küt ile güreştim Elsiz ayağım aldı Güreşip basamadım Gövündürdü özümü

Kafdağı'ndan bir taşı Şöyle attılar bana Öylelik yola düştü Bozayazdı yüzümü

Balık kavağa çıkmış Zift turşusun yemeğe Leylek koduk doğurmuş Baka şunun sözünü

Gözsüze fısıldadım Sağır sözüm işitmiş Dilsiz çağırıp söyler Dilimdeki sözümü

Bir öküz boğazladım Kakladım sere kodum Öküz ıssı geldi der Boğazladım kazımı

Bundan da kurtulmadım Nideyim bilemedim Bir çerçi de geldi der Kanı aldın gözgümü

Tosbağaya sataştım Gözsüz sepek yoldaşı Sordum sefer nereye Kayseri'ye âzimi

Yunus bir söz söylemiş Hiçbir söze benzemez Münafıklar elinden Örter mâ'na yüzünü

Çıktım Erik Dalına Şiiri Eski Türkçesi

Çıkdum erik talına anda yidüm üzümi Bostân ıssı kakıyup dir ne yirsün kozumı

Kerpîç koydum kazgana poyrazıla kaynatdum Nedür diyü sorana bandum virdüm özini

İplik virdüm Çulhâya sarup yumak itmemiş Becid becid ısmarlar gelsün alsun bezini

Bir serçenün kanadın kırk kanluya yükletdüm Çifti dahı çekmedi kaldı şöyle yazılı

Bir sinek bir kartalı kaldurup urdı yire Yalan degül gerçekdür ben de gördüm tozını

Balık kavaga çıkmış zift turşısın yimege Leylek koduk togurmış bak a şunun sözini

Bir küt ile güreşdüm elsüz ayagum aldı Güreşüp basamadum göyündürdi özümi

Kâf Tagı'ndan bir taşı şöyle atdılar bana Öylelik yire düşdi bozayazdı yüzümi

Gözsüze fısıldadum sagır sözüm işitmiş Dilsüz çagırup söyler dilümdeki sözümi

Bir öküz bogazladum kakıldum sere kodum Öküz ıssı geldi eydür bogazladun kazumı

Ugrulık yapdum ana bühtân eyledi bana Bir çerçi geldi eydür kanı aldun gözgümi

Tosbagaya ugradum gözsüzsepek yoldaşı Sordum sefer kancaru Kayserî'ye ‘azimi

Yûnus bir söz söylemiş hîç bir söze benzemez Münâfıklar elinden örter ma‘nî yüzini

Yunus Emre kimdir?

Yunus Emre, 1240-1321 yıllarında Anadolu'da yaşamış, büyük mutasavvıf, halk ozanı, düşünür. Şiirleri, sözleri, dili, felsefesi ve hayata dair bakışı ve duruşu ile sadece yaşadığı topluma ve coğrafyaya değil, tüm insanlığa çığır açan, yol gösteren büyük ozan ve düşünürdür.

 Yunus Emre'nin diğer şiirleri de ilginizi çekebilir
      Yunus'un köşesine göz atmak için tıklayın

Bu sayfayı beğendiyseniz, lütfen yorum yapmayı ve çevrenizle paylaşmayı unutmayın.

Etiketler: Yunus Emre Şiirleri, Çıktım Erik Dalına şiiri, Yunus'un en güzel şiirleri, Yunus Emre en sevilen şiirleri Günümüz Türkçesiyle, Yunus Emre Hayatı, Yunus Emre Eserleri, Kısaca Yunus Emre kimdir?, Yunus Emre Sözleri, Tasavvuf şiirleri, Sufi şiirleri, Hakikat, Gerçeklik, Yalan, Çarpıtma, Görünen, Olan

 Okuryazar'ı keşfedin!

Okuryazar'a üye olup, daha fazla özellikten tamamen ücretsiz olarak yararlanabilirsiniz. Dilerseniz, kendinize köşe açabilir, anlık ileti paylaşabilir, yazılar kısmında ilgilendiğiniz konularda içerikler yazabilirsiniz.