Okuryazar / Dergi / Doğu batı divanı yazısını görüntülemektesiniz.
  • Yazar: Okuryazar Editöryal
  • Kategori: Edebiyat
  • Etiketler:
  • Bu yazı Okuryazar’a 4 yıl önce eklendi ve şu anda 0 Yorum bulunmaktadır.
  • Gösterim: 297
0 kişi bu yazıyı beğendi
Beğen
Doğu batı divanı

Doğu batı divanı

[Şemsü's-dîn Muhammed Şîrâzî'nin "Divan" isimli eserinden etkilenen Goethe "Doğu Batı Divanı"nı kaleme almıştır. Divan on iki bölümden oluşmaktadır. Eserinde Hâfız dışında Ebussuud, Ferîdüddin Attâr, Mevlana, Firdevsî, Enverî gibi doğu alimlerinden övgüyle bahsetmiş ve alıntılar yapmıştır. Aynı zamanda Hz. Muhammed, İslam dini ve Müslümanlar hakkındaki görüşlerini dile getirmiş ve Kur'an-ı Kerim'den de alıntılar yapmıştır.] Hikmetler kitabı - bir Tılsımlar serpiştireceğim bu kitaba; Öyle ki bir denge getirecek bu kitap. Kim inanarak fal açarsa bu kitaptan, İyi bir söz sevindirmeli onu her sayfada. Bugünden ve bu geceden Hiçbir şey isteme, Dünün getirdiğinden başka şey dileme. Kim kötü günlerde dünyaya gelmişse, Hoşlanacaktır bizzat kötülerden bile. Bir şeyin ne kadar kolay olduğunu, Onu bulan ve bir de elde eden bilir. Deniz hep taşar durur hiç durmadan, Kara zapt edemez onu hiçbir zaman. Her saat beni böyle korkutan nedir? Gün pek uzun, hayat öylesine kısa. Gönül hep uzakları özlüyor, Bilmem ki hep gökleri mi? Fakat öteleri daha da öteleri arzular, Ve hep kendinden kaçmak ister. Uçar gider sevgilinin göğsüne Dinlenir gökyüzünde bî-şuur, Hayat girdabı sürükler götürür, Ve daima bir yerde takılır, Kazansa da kaybetse de, Geriye yalnız kendi budalalığı kalır. Bir sebebi vardır elbet, sınıyorsa seni kısmet: Kanaatkâr olmanı ister! Sen sessizce takip et! Hala gündüz vaktidir, gayret etmelidir İnsan! Bastırdı mı karanlık gece, yoktur artık çalışan! Ne yapıyorsun dünyada? O çoktan yapılıp bitti. Hilkatin sahibi Rab her şeyi eksiksiz takdir etti Talihin yolunu takip et artık, kısmetin belirlendi, Bir kere yol başladı, tamamla seyahati. Zira elem ve keder değiştirmez kaderi, Ebedi savurur seni, bozarlar hep dengeni. Bezgin biri şikayet ederse şayet, Yardım ve umut kalmadı diye, Yine de iyimser olun sürekli Sevgi dolu bir söz bitmemeli. “Pek beceriksiz davranmanıza rağmen, Yine de mutluluk kapınızı çaldı!” Mutluluk tanrıçası buna pek alınmadı, Ve kapını bir daha bir daha çaldı. Miras payım pek muhteşem, uçsuz bucaksız! Zaman mülküm, tarlam zamandır. Sırf iyiliğe olan sevginden dolayı lütufkar ol! Nesline de bunu aşıla! Semeresini çocuklar görmezse, Torunlara dokunur faydası elbet. İnsanların en mükemmeli, gönlü zengini, Yüce zatlara aşina olan arif Enverî der ki, “Nerede olursan ol, her zaman dürüst ol Haklı karar ver, doğruluk ve uysallık üzre ol.” Niçin düşmanlardan yakınırsın? Böyleleri hiç dost olurlar mı? Onlar ki senin varlığından dolayı Ebedi sitem ederler arkandan Ahmaklara tahammül güçtür, Hele ahmak, buyurursa bilgelere: Arif olanlar, önemli günlerde, Tevazularını ortaya koymalılar. Şayet Tanrı kötü bir komşu olsaydı, Benim gibi, senin gibi, İkimiz de daha az şerefe nail olurduk; Çünkü O herkesi olduğu gibi bırakır. İtiraf et! Şarkın şairleri, Büyüktür biz Batınınkilerden. Lakin onlara tam ulaştığımız husus, Nefrettir bizim gibilere duyduğumuz. Herkes her yerde en üste olmak ister, Böyle gelmiş bu dünya böyle gider, Ancak varsın kaba olsun herkes, Yeter ki anladığı işi yapıyor olsun. Gazabından esirge bizi Tanrı, İtibar kazanıyor çalıkuşları. Kıskançlık kemiriyorsa kendi kendini içten, Bırak onu açlığını gidersin kendini yiyerekten. İtibarı korumak için doğrusu, Hakkıyla inatçı olmak gerek. Her şey doğanla avlanır gerçi, Yalnız yaban domuzu hariç. Yolumu kapayan, önümü kesen, Papaz zümresine çare ne? Dosdoğru iken anlaşılmayan şey, Çarpıkken de tanınmaz. Bir kahramanı keyifle öven ve anan kişi, Şüphesiz cesurca tartışmaktır onun işi. Kızgın sıcağı ve soğuğun ayazını yaşamayan, İşte bu kişidir insanın değerini anlamayan. *** Westöstlicher Divan Hikmet Nameh - Buch der Sprüche Talismane werd ich in dem Buch zerstreuen, Das bewirkt ein Gleichgewicht. Wer mit gläub'ger Nadel sticht, Überall soll gutes Wort ihn freuen. Vom heut'gen Tag, von heut'ger Nacht Verlange nichts, Als was die gestrigen gebracht. Wer geboren in bös'ten Tagen, Dem werden selbst die bösen behagen. Wie etwas sei leicht, Weiß, der es erfunden und der es erreicht. Das Meer flutet immer, Das Land behält es nimmer. Was wird mir jede Stunde so bang? - Das Leben ist kurz, der Tag ist lang. Und immer sehnt sich fort das Herz, Ich weiß nicht recht, ob himmelwärts; Fort aber will es hin und hin Und möchte vor sich selber fliehn. Und fliegt es an der Liebsten Brust, Da ruht's im Himmel unbewußt; Der Lebestrudel reißt es fort, Und immer hängt's an einem Ort; Was es gewollt, was es verlor, Es bleibt zuletzt sein eigner Tor. Prüft das Geschick dich, weiß es wohl warum: Es wünschte dich enthaltsam! Folge stumm. Noch ist es Tag, da rühre sich der Mann, Die Nacht tritt ein wo niemand wirken kann. Was machst du an der Welt? Sie ist schon gemacht, Der Herr der Schöpfung hat alles bedacht. Dein Los ist gefallen, verfolge die Weise, Der Weg ist begonnen, vollende die Reise: Denn Sorgen und Kummer verändern es nicht, Sie schleudern dich ewig aus gleichem Gewicht. Wenn der schwer Gedrückte klagt: Hülfe, Hoffnung sei versagt, Bleibet heilsam fort und fort Immer noch ein freundlich Wort. »Wie ungeschickt habt ihr euch benommen, Da euch das Glück ins Haus gekommen!« Das Mädchen hat's nicht übelgenommen Und ist noch ein paarmal wiedergekommen. Mein Erbteil wie herrlich, weit und breit! Die Zeit ist mein Besitz, mein Acker ist die Zeit. Gutes tu rein aus des Guten Liebe! Das überliefre deinem Blut; Und wenn's den Kindern nicht verbliebe, Den Enkeln kommt es doch zugut. Enweri sagt's, ein Herrlichster der Männer, Des tiefsten Herzens, höchsten Hauptes Kenner: Dir frommt an jedem Ort, zu jeder Zeit Geradheit, Urteil und Verträglichkeit. Was klagst du über Feinde? Sollten solche je werden Freunde, Denen das Wesen, wie du bist, Im stillen ein ewiger Vorwurf ist? Dümmer ist nichts zu ertragen, Als wenn Dumme sagen den Weisen: Daß sie sich in großen Tagen Sollten bescheidentlich erweisen. Wenn Gott so schlechter Nachbar wäre, Als ich bin und als du bist, Wir hätten beide wenig Ehre; Der läßt einen jeden, wie er ist. Gesteht's! die Dichter des Orients Sind größer als wir des Okzidents. Worin wir sie aber völlig erreichen, Das ist im Haß auf unsresgleichen. Überall will jeder obenauf sein, Wie's eben in der Welt so geht. Jeder sollte freilich grob sein, Aber nur in dem, was er versteht. Verschon uns Gott mit deinem Grimme! Zaunkönige gewinnen Stimme. Will der Neid sich doch zerreißen, Laß ihn seinen Hunger speisen. Sich im Respekt zu erhalten, Muß man recht borstig sein. Alles jagt man mit Falken, Nur nicht das wilde Schwein. Was hilft's dem Pfaffenorden, Der mir den Weg verrannt? Was nicht gerade erfaßt worden. Wird auch schief nicht erkannt. Einen Helden mit Lust preisen und nennen Wird jeder, der selbst als Kühner stritt. Des Menschen Wert kann niemand erkennen, Der nicht selbst Hitze und Kälte litt.  
Beğen ve Yorum Yap
Sosyal Mecralarda da paylaşmayı sakın unutma :)

Bu Yazının Yorumları

Şu yazılar da ilginizi çekebilir

Son Yorumlar

Emre Bağce- 3 hafta önce

Çok güzel ezgilerimiz var, toplum olarak gençlerimi...Tükenmek Bilmiyor Kara Günlerim...

Hasan Aybars Arslan- 1 ay önce

Mimarinin dehası demek Bruna Taut için daha doğru b...İnsanî mimarinin İstanbullu ust...

Hasan Aybars Arslan- 1 ay önce

İnsanoğlunun hırsının sınır tanımazlığı. En büyük o...Dünyada Yüksek Bina Yarışı
Daha Fazlasını Gör