Zulm ile akçeler alup zâlim Eyler in'am halka minnet ile Bilmez anı ki itdügi zulme Görecekdür ceza mezellet ile 'Müdde'âsı bu kim rızâ-yı İlâh Ana hâsıl olur bu âdet ile Cenneti almak olmaz akçe ile Girmek olmaz behişte rüşvet ile Doğruluğ ile iste ulüvv-i makam kim Geldükçe hâlüne vire devr-i felek revâc Doğruluğ ile harflere sadrdur elif Yâ harfini ayağa bırahmışdur i'vicâc Doğrular ile gez ki seni ser-bülend ide Eğriler ile eyleme elbette imtizaç Ya ihtilâtı ile serîr oldı pây-mâl Başda makam dutdı elif nusret ile tâc İlm kesbiyle pâye-i rif'at Ârzû-yı muhal imiş ancak Işk imiş her ne var âlemde İlm bir kîl ü kâl imiş ancak Olsa maksûdunca devrân-ı felek bir nice gün Olma mağrur ey ki hâl—i dehr rûşendür sana Kâtil-i âbâ vü ecdadım mu'âf itmez seni Umma andan dostluk resmin ki düşmendür sana Ehl-i kemâle câhil eğer kadr kılmasa Ma'zûr dut meâmetin itmek reva degül Câhil tabîatinde mezâk-i kemâl yoh Her nefse iktidâ-yı tebîat hatâ degül Ülfet hemîşe fer'i olur aşinalığım Cahil fazilet ehli ile âşinâ degül ***Anlamı/ Günümüz Türkçesi ile*** Zalim (halka) zulm ederek paralar alır. Sonra o para ile iyilik edip halkı minnet altında bırakır. Yaptığı zulme zelillikle karşılık göreceğini bilmez. Bu yolla Tanrının rızasını elde edeceğini sanır. Para ile Cennet alınmaz. Rüşvetle Cennete girilmez. Mevkinin yükselmesini istiyorsan doğrulukla iste ki, Feleğin dönmesi senin durumunu gittikçe iyileştirsin. Elif doğru olduğu için harflerin baş tarafında yer alır. Y harfi eğriliğinden dolayı harflerin ayak tarafına (sonuna) atıldı. Doğrularla gez ki başın yukarıda olsun. Eğrilerle birlikte hiç bulunma. Şerir (taht) kelimesinde "y" harfi bulunduğu için ayak altında çiğnendi. Taç kelimesi, içindeki elifin yardımı ile başta yer aldı. İlim kazanarak yüksek mevki elde etmek, Ancak olmayacak bir arzu imiş. Âlemde her ne varsa aşk imiş; İlim, sadece kuru lâftan (denildi dedi) ibaretmiş. Ey feleğin devri bir süre isteğine uygun olarak dönen kimse! Bu durumdan dolayı gururlanma, dünyanın hali sana açıktır. Babalarının ve dedelerinin katili olan felek, Sana onlardan ayrı davranmaz. Felekten dostluk bekleme, o sana düşmandır. Eğer cahil, olgun kişiye değer vermezse Mazur gör, onu ayıplamak doğru olmaz. Çünkü cahilin yaratılışında kemal (olgunluk) zevkini tatma kabiliyeti yoktur. Onun için bir insanın kendi yaratılışına uymuş olması hata değildir. Arkadaşlık daima tanımakla olur. Cahil, fazilet ehlini tanıyamaz.   Fuzuli kıtalar Fuzuli Divanı Aşk imiş her ne var âlemde İlm bir kıyl ü kal imiş ancak İlim bir kıyl ü kal imiş ancak Fuzuli İlim bir kıyl ü kal imiş ancak Fuzuli kimdir Divan edebiyatı fuzuli şiirleri fuzuli hayatı