Tam üç ay oldu, kırk beş yıldır beraber sürdürdüğümüz hayatın son bulalı. Ve ben kırk beş yılın özetini yazmak istedim. On altı yaşında evlendim. Bazen insanın kendi isteği dışında olaylar oluyor ama Allah'ım beni kötüyle karşılaştırmadı. Rahmetli eşim, benim ne önüme geçti ne arkamda kaldı; hep yanımda oldu. Beni çok sevdi, ben de onu çok sevdim, saydım. Dört çocuğumuz oldu; üç erkek, bir kızım var Allah'ım bağışlasın. Biz bir bakkal dükkanıyla dört çocuğumuzu da üniversiteye gönderdik, okuttuk. Çok şükür hepsinin işi iyi. Beş de torunumuz var. Rahmetli torunlarını o kadar çok severdi ki onlara doyamadan gitti. Eşim 51 doğumluydu. Bir gece beyin kanaması geçirdi ve beş ay hastanelerde. Büyük bir kayıp bende. İlk yazımı onu anmakla başlamak istedim. İnsanın kendisini toparlaması çok zor; kırk beş yılın boşluğu dolmuyor. Bu günlük bu kadar yeterli; tekrar görüşmek üzere. Kırk Beş Yılın Özeti Lütfiye Saka