6565 Kalkayım, gideyim, dünyayı gezeyim; dünyada acaba vefalı kimse var mı, arayayım.

6566 İnsan nâdir oldu, onu nerede aramalı; aramakla bulunacaksa, bir arayıp bakayım.

6567 Ben bütün arzularımı buldum, fakat bir insan bulamadım; eğer bu arzum da yerine gelirse, onun yüzüne bir bakayım.

6568 Vefa kıtlaştı, dünya cefa ile doldu; vefa acaba kimde vardır, ben ondan bir az isteyeyim.

6569 Eğer bir vefalı, cömert insan bulursam, onu sırtımda taşıyayım, gözüme süreyim.

6570 Eğer ben bir vefalı insan bulamazsam, yabani hayvanlar ile birlikte ömür süreyim.

6571 Yiyeceğim ot kökü olsun, yağmur suyu bana yeter; kumdan döşek yapıp, geceleyeyim, çuldan elbise giyeyim.

6572 Veya vahşi olup, çöllerde koşayım; insanlardan uzaklaşarak, dünyadan silinip gideyim.

6573 Daha da olmazsa, bütün dünyayı bırakarak, nehir gibi akayım, kasırga gibi göklere yükseleyim.

6574 Ey Rabbim, sıkıntı içindeyim, vefasızlara rastladım; vefalı acaba kimdir, ona sevgili canımı feda edeyim.

6575 İnsanın ismi kaldı, insanlık kayboldu; bu insanlık nereye gitti, ben de arkasından gideyim.

6576 Aradım, dünyada candan bağlı bir insan yoktur; vefasız kimselere nasıl gönül bağlayayım.

6577 Kimi, gözüm gibi, kendime yakın tuttumsa, o, şeytan gibi, düşman çıktı; ben şeytanı ne yapayım.

6578 Kimi sevdim ise, onu sevgili canım gibi tuttum; fakat ondan da cefa geldi; artık kimi seveyim.

6579 İnsanın gönlünü anlamak için, onun dili ve sözü bana şâhid idi; şimdi gönül ve dil alaca oldu; kime itimat edeyim.

6580 Bugün burada kendime eş diyeyim, kime inanayım veya kimi dost edineyim.

6581 Kime gönül vermeli, derdi kime açmalı; ben şimdi gamlıyım, bir az içimi dökeyim.

6582 Dost ve ahbaplarımda ben sadakat bulamadım; kardeşim bana yabancı gibi duruyor, ona gönlümü nasıl açayım.

6583 Eğer inanç ve güvenlik and ile ise, bu andı tutan kim ki, ona erkek diyeyim.

6584 Tuz, ekmek hakkını gözeten var mı; ben onu altın, gümüş ve gevhere garkedeyim.

6585 Konu-komşu, sevinç ve keder arkadaşı nerede; ben ona her şeyimi vereyim, evimi bile ona terkedeyim.

6586 Arkadaş ve dost diye itimat edilecek kim var; ben onu bey yapıp, kendim ona kul olayım.

6587 Ben insan bulamadım, dertliyim ve yalnızım, kederden eriyorum; ben de bir sevineyim, güleyim.

6588 Halk neden bozuldu, niçin iyi âdetleri bıraktı; hangi zamana rastladım, nereye gideyim.

6589 Yahut ben deli ve budala olup, aklımı mı kaybettim; neden böyle sözler söyledim; anlat, anlayayım.

6590 Veya sevda çoğalarak, beynime mi te'sir etti veya gözüme mi öyle görünüyor; ben bir ilâç içeyim.

6591 Bu çeşit insanlar yalnız bana mı rastladılar yahut ben kendim mi ters bir kimseyim; bu huyumdan vazgeçeyim.

6592 Esef ederim, ben fenayım; fakat dünyada vefa adı bırakan insanlar nerede, onları medhedeyim.

6593 Onların koydukları iyi âdet, kanun ve an'aneleri bugün göreyim de, ben de sevineyim.

6594 Eğer böyle değilse, iyi âdet, kanun ve an'aneleri vaz'etsinler; halîm insanlar baş-köşeye geçsin, küstahları kovayım.

6595 Bütün iyiler gitti, kanunu ve iyi an'aneleri beraber götürdüler; burada insan artığı kaldı, iyileri nasıl bulayım.

6596 Bu insan kılığında dolaşanların hepsi adam ise, evvelkiler melek mi idiler; ne bileyim.

6597 Onlar gitti, ben bunlar ile kaldım; nasıl hareket edeyim ve onlar ile nasıl bağdaşayım.

6598 Ne kadar söylesem de söz tükenmez; şimdilik bu kadar yeter; diyeceğin var mı, ben gideyim.

6599 Ben kendim için burada daha iyi bir şey bulamadım; memleket ve şehirleri bırakayım, insanlardan uzaklaşayım.

6600 Adımı bilmesinler, beni görmesinler ve arayıp da bulmasınlar; sözümü keseyim.

6601 Onlar akrep gibi sokarlar, sinek gibi kanımı emerler, köpek gibi havlarlar; hangisine yetişeyim.

6602 Ben artık usandım, küstahlar arasına düştüm; gece-gündüz peşimanlık içinde bütün bu yükü nasıl taşıyayım.

6603 Dünyanın bütün cevir ve cefası bana gelmesin, küstah ve kaba insanlardan uzak olayım.

6604 Ey Rabbim, sevgili Peygamberimizin didarını bana nasip et; bir de onun dört arkadaşının yüzlerini göreyim.

Yusuf has Hacip - Öçlek Artakın Dôstlar Cefâsın Ayur

Yusuf Has Hacip kimdir?

Yusuf Has Hacip, 1017 yılında Balasagun'da doğdu, 1077 yılında Kaşgar'da vefat etti. Kutadgu Bilig adlı eserini Doğu Karahanlı hükümdarı Tavgaç Buğra Kara Han’a takdim etmiştir. Buğra Han eserini beğenerek kendisini “has haciblik” makamına getirmiştir.

 Yusuf Has Hacip Kutadgu Bilig diğer yazıları da ilginizi çekebilir
      Göz atmak için tıklayın

 Doğu ve Batı Klasiklerinden Seçme Yazılar da ilginizi çekebilir
      Göz atmak için tıklayın

Bu sayfayı beğendiyseniz, lütfen yorum yapmayı ve bu sayfayı çevrenizle paylaşmayı unutmayın.

Etiketler: Sözler, Tavsiyeler, Öğütler, Özlü sözler, Altın tavsiyeler, Yöneticilere Öğütler, Yöneticilere Nasihatler, Yusuf Has Hacip Kutadgu Bilig, Kutadgu Bilig Mutluluk Veren Bilgi, Yusuf Has Hacip Kutadgu Bilig Yazıları, Doğu ve Batı Klasiklerinden Seçme Yazılar, Yusuf Has Hacip, Kutadgu Bilig, Zamanın Bozukluğunu ve Dostların Cefasını Söyler

 Okuryazar'ı keşfedin!

Okuryazar'a üye olup, daha fazla özellikten tamamen ücretsiz olarak yararlanabilirsiniz. Dilerseniz, kendinize köşe açabilir, anlık ileti paylaşabilir, yazılar kısmında ilgilendiğiniz konularda içerikler yazabilirsiniz.