Nehrin ardındaki dağların tepesinden geliyordu müzik, bir seyre dalış görkeminde, duyumsal şölen misali. İçinden çıkmış bir arı kovanı, vızıltılar petekleşmiş içinde, olmaması gereken bir yerde, yuva kurmuş kendine! Reddetmiş bedenini, kırıntıları kalmış bir yansımada o sivriliğin. Keskin değildi, görebildiği kadar gözlerin, etkisi kaçınılmaz olsa da sisli ormanın. Kesiyordu eteklerini en derinden yüzeye doğru. Doldurdu ciğerlerini, içine çekerek olabildiğince havayı. Ve sonuna kadar bekleyerek püskürtmeyi, kalacağını düşünerek iyi şeylerin.

Gizem Karagüzel - Nehir Rigel

 Gizem Karagüzel'in diğer yazıları da ilginizi çekebilir
      Göz atmak için tıklayın

Bu sayfayı beğendiyseniz, lütfen yorum yapmayı ve çevrenizle paylaşmayı unutmayın.

 Okuryazar'ı keşfedin!

Okuryazar'a üye olup, daha fazla özellikten tamamen ücretsiz olarak yararlanabilirsiniz. Dilerseniz, kendinize köşe açabilir, anlık ileti paylaşabilir, yazılar kısmında ilgilendiğiniz konularda içerikler yazabilirsiniz.