İnsana bazen onlarca kişinin anlatamadığını anlatır ölüm... Nefretten, kinden bile daha güçlü bir duygudur. Ve ölüm geldiğinde nefret de kin de yerini onun acısına bırakır. Ama insanın hayata devam edebilmesi için "alışmak" diye bir nimet sunmuştur Allah. Öyle olmasaydı etrafımızdakilerin öldüğü bir dünyada kendimizin de öleceğini bilerek gülmemiz mümkün olabilir miydi? Evet ölümün yüzü de adı da soğuk. Ölüm hayattayken ne kendimize ne etrafımızdakilere yakıştıramadığımız bir elbise. Hani dizilerde olur ya başroller ölmez ölürse dizi biter. Bizim hayatımızda da öyle değil mi? Kim işe gitmek için evden çıkarken ölecekmiş gibi vedalaşır ki? Her ölüm işte bu yüzden şaşırtır bizi. Her zaman hayatımızdadır ama hiç kimse sahiplenmez ölümü. Dedim ya kimse yakıştırmaz kendine ve sevdiklerine. Hatta sevmediklerine bile. Bugün bir yakınımı kaybettim. Onun verdiği duygusallıklar damlıyor cümlelerime. Ölümü ne kadar da uzakta gördüğümü farkettim. Bugün iki kardeşin küçücük bir sebepten birbirine küs gitmelerine şahit oldum. Giden için de üzücü tabi ama kalanın acısı daha bir ağır geldi gözüme. Yanlış yapılanın acısı geçerdi de ya gurur kin uğruna yapılmayanın acısı. İnsanın içinde tuttuğu gözyaşları, paylaşamadığı mutlulukları, anlatamadığı dertleri geçer miydi? Peki ölümün ardından farkına varılan "Aslında küçücük bir şeymiş. Neden küsmüşüm cümlesi?" Geçer mi, geçse de iz bırakır mı bilemem. Tek bildiğim ölümün geleceğini ve ne zaman geleceğinin belli olmadığını bilirken yaptığımız gururun ne kadar anlamsız, ne kadar boş olduğu... Son olarak ömür kısa. Siz yakıştırsanız da yakıştırmasanız da ölüm gelecek. Affetmek ve barış için adım atmak pişmanlıktan daha kolay emin olun. Ölüm size kendini hatırlatmadan siz onu hatırlayın. Ölüm Ölüm nedir Ölüm ile ilgili sözler Ölümün soğuk yüzü