Yaz Sıcağı ve İlk Yolculuk… Merhaba sevgili dostlar, sizlere temmuz ayı başında gerçekleştirdiğim Adıyaman-Gaziantep-Hatay seyahatimin ilk bölümü olan Adıyaman'dan notlarımı aktarmak istiyorum. Tekirdağ'lı olarak, hep anlatıldığı kadarıyla bildim bu bölgeyi ve dedim ki; bir de yerinde görmeli… Gaziantep havalimanına uçak biletimi alıp, 2 saatlik bir minibüs yolculuğundan sonra Adıyaman'a vardım. İlk izlenimim, kurak, susuz ve verimsiz topraklar olmadığıydı. Şehre vardığımda ilk yaptığım iş tabii ki meşhur yemeklerinden tatmak oldu. Musakka olduğunu öğrendiğim yemek gayet acı ama bir o kadar da lezzetli. Neden bu kadar acı olduğunu sordum ve onlara göre gayet acısız olduğu cevabını aldım! “Acı yemediğimiz gün açız” dedi garson ve ekledi “biz kahvaltıda bile közlenmiş biber yeriz”. Adana ve Urfa olarak bildiğimiz kebaplara da “kıyma” diyorlar Adıyaman'da. “Peynirli irmik helvası” meşhur ve sunumu üzerinde “keçi sütünden dondurmayla” yapıyorlar ki şiddetle tavsiye ederim. Neredeyse her cadde başında “buzlu dut suyu” satan seyyar esnaflar var. Yemeklere tam not… Rutin yaşama dair izlenimlerimle devam edersek; ilk konuştuğum esnafın bana ‘'hocam'' demesini, iki sohbette hoca olduğumu anlayacak kadar sarraf olması şeklinde yorumlasam da, sonraki diyaloglarda bölgedeki hitap kelamı olduğunu çözdüm. Ve öğrenci dostu şehir… Adıyaman'da öğrenciye de kolaylıklar var. Mesela, toplu taşımada öğrenciden 90 kuruş alıyorlar, ne ala. Taksinin neredeyse olmadığı Adıyaman'da, üniversitenin açılmasıyla şehir biraz daha dışa açılmış ve daha da kalkınacak gibi duruyor. Şehir merkezindeki demirciler çarşısını görmenizi tavsiye ederim. Zahmetli bakır ve kalay işçiliğini yakından izleyebilirsiniz. Gelelim turistik kısmına. Bölgeyi günlük turlar halinde gezdiren turizm şirketleri mevcut. Nemrut dağındaki gün batımı ve doğumuna göre çıkış saatleriniz belirleniyor. Biz günbatımını izlemek istediğimizden 14:30'da turumuza başlıyoruz. Karakuş tepesi, Cendere köprüsü, Arsemia, eski Kahta ve Nemrut olmak üzere 5 yeri ziyaret ediyorsunuz. Bölge, benim gibi fotoğraf tutkunları için de çok etkileyici. Karelerinizde Atatürk barajını, toprak ve yeşille birleştirebiliyorsunuz. Her yerden bir dere, su ve ırmağın geçtiği güzel toprakların işlenmemesi dikkatimi çekti; vardır bir hikmeti dedim. Buradaki Nemrut'un, dağın ismi olduğunu, gerçek Nemrut'un Urfa dolaylarında yaşadığını, Adıyaman'daki Nemrut dağında gördüğümüz heykellerin Kommagene kralı Artikus'a ait olduğunu belirtmek isterim. Artikus, kendini yeryüzünün en büyük varlığı olarak gördüğünden, görkemli heykelini bölgenin en yüksek noktasına yaptırmış. Tam da burada başıma gelen ve şaşkınlıkla karşıladığım bir olayı aktarmak istiyorum. Nemrut dağına çıkmak için girişte 9 lira ödedim ve otoparka gelip aracımı bıraktım. Sırt çantam, tripodum ve makinemle yukarı devam ederken bir görevli beni durdurdu. Profesyonel makineye aldırmadan yukarıya tripod çıkarmanın 100 lira (yabancı turist 200 lira) olduğunu söyledi. Durumu şaşkınlıkla karşıladım. Tripod varsa klip ve film çekilme durumu söz konusu olacağı, dolayısıyla günlük kira bedeli ödeneceği yazılı olarak belirlenmiş. Sonra fark ettim ki her gelen tripodunu aşağıda bırakıp, onun yerine makinesini asırlık eserlerin üzerine yerleştirip fotoğraf çekme şerefine nail oluyor. İnsanları, asırlık eserleri tripod olarak kullanmaya teşvik ediyorlar ama farkında değiller. Bu olayın ardından güneş, zirvede bir renk şöleninin içine çekti bizi dağların arasından ve eşsiz manzarada karanlığı kucakladık. Seyahatimin birinci bölümü olan Adıyaman'dan kısaca izlenimlerimi aktardım. Yaz ayları bu seyahat için fazla sıcak olsa da ziyaret etmeye değecek güzel bir yer… Nemrut dağı ve bölgesini gezmenizi tavsiye ederim. Nemrut'a fısıldamanız dileğiyle… İyi seyahatler.   Gezi fotoğrafları