“ROMANTİK DÖNEM ŞARKILARI”ROMANTİK DÖNEM BESTEKÂRLARI Medeniyetlerin tarih içinde siyâsal, sosyal, ekonomik, kültürel, sanatsal ve müzikal değişimler yaşamaları kaçınılmazdır. Her medeniyette olduğu gibi Osmanlı medeniyetinde de bu tür değişimler yaşanmış ve bunun mûsikîye tesiriyle aralarında kesin çizgiler olmayan dönemler husule gelmiştir. Buna göre başlangıcından Abdülkadir Merâgî’ye kadar (...?-XIV.yy) “Hazırlık dönemi”, Merâgî’den Itrî'ye kadar.(XIV.yy-XVII.yy) “Ön-Klasik dönem”, Itrî'den Hammâmîzâde İsmail Dede Efendi’ye kadar (XVII.yy-XIX.yy ortası) “Klasik dönem”, Dede Efendi’den Hacı Arif Bey'e kadar (XIX. yy ortası—XIX. yy sonları) “Neo-Klasik dönem”, Hacı Ârif Bey’den Hüseyin Sadettin Arel'e kadar (XIX. yy sonlarından XX. yy ortalarına doğru) “Romantik dönem” olarak adlandırılmıştır. Romantik Dönem esasında III.Selim zamanında başlayan bir değişim sürecinin uzantısıdır. Dünyadaki ve Avrupa’daki değişimlere ayak uydurma amacıyla bir takım yenilik hareketleri planlayan III. Selim bunu mûsikî alanında da yapmak istemiştir. Saray ile halk arasında ortak bir kültür ve sanat anlayışı ortaya koyabilmek amacıyla dönemin ünlü bestekâr, şair ve ediplerini etrafında toplamıştır. Sonuçta klasik kurallardan taviz vermeyen ancak yenilikçi, daha dünyevî, sâde ve halka yakın bir müzik anlayışını başlatmıştır ki buna “III. Selim Ekolü” diyoruz. Batı rüzgârlarının da kuvvetle estiği bu dönemde Dede Efendi gibi dâhî bestekârlar hem klasik hem de şarkı, türkü, köçekçe formunda orijinal eserler verdiler. İlerleyen süreçte halkın dil, edebiyat, şiir ve mûsikî anlayışının tamamen değişmesi ve klasik mûsikimize olan eğilimin gittikçe azalması bestekârları büyük formlardan uzaklaşıp şarkı formuna yönelmeye sevk etmiştir. Bu geçişin yaşandığı döneme de “Romantik Dönem” adı verilmiştir. Bu dönemde öne çıkan en önemli isim kuşkusuz Hacı Arif Bey'dir. Hacı Arif Bey eski musikimizi bütün incelikleriyle kavramış olmasına rağmen daha çok şarkı formunda eserler vermeyi tercih etmiş, şarkı formunu çok ileri seviyelere taşımıştır. Terennümlü, ağdalı ve mistik nitelikli eserlerin yerine, kendisinin "Nevzemin" adını verdiği zengin ve kıvrak nağme motiflerinden oluşan şarkılar bestelemiştir. Bu meyanda terkip ettiği kürdilihicazkar makamı daha sonraki dönemlerde de bestekarlarca çok sevilen ve eser verilen bir makam olmuştur. Hacı Ârif Bey’in açtığı yoldan başta Şevki Bey ve Rahmi Bey olmak üzere Rif’at Bey, Enderûnî Hâfız Hüsnü Efendi, Şemseddin Ziya Bey, Giriftzen Asım Bey, Selanikli Ahmed Efendi, Enderûnî Ali Efendi, Leyla Saz, Lem'i Atlı gibi bestekarlar da yürümüşler ve bu sayede ölümsüz eserler bestelemişlerdir. Bu albümde başta Hacı Ârif Bey olmak üzere bu dönemde yaşamış olan büyük bestekârların eserleri icrâ edilmiştir. Seçilen eserler bu bestekârların en çok sevilen şarkılarından olma özelliklerinin yanısıra dönemin anlayışını çok güzel bir şekilde ortaya koyma niteliklerine de sahiptirler.