ÇOBAN ÇEŞMESİ Bir selam ile geldin başına, Halini soran var mı, hani nerede, Pınarların kurumuş, oluğun düşmüş, Küskünlüğün kimedir ey çoban çeşmesi, *** Bakıyorum etrafına çöle dönüşmüş, Ormanlar yakılmış, ovalar çöle bürünmüş, Oluklarından ab-u hayat değil, zehir akıyor şimdi, Küskünlüğün kimedir ey çoban çeşmesi, *** Ozanların aşkına ses, sazına nota oldun, Gelinliği oldun aşıkların, sevincine çağladın, Dilsizlere ses, kuruyan gözyaşlarına damlaydın, Küskünlüğün kimedir ey çoban çeşmesi, *** Aşıklar mendil bırakırdı çeşme başına, Buluşma yeri olmuştun tüm sevdalıların, Küskün kaldın insanlığa, aşıklar ne yapacak, Küskünlüğün kimedir ey çoban çeşmesi, *** İnsanlar için çağladın yıllar boyunca, Bağrını yardılar, mükafatını aldın şimdi, insanlar böyledir işte, nankörlük baş tacı, Küskünlüğün kimedir ey çoban çeşmesi, *** Hicran yarasıdır aşk, aşıkların yüreğinde, Vuslata yürüyen aşıklar, çölde yolcu şimdi, Yürüdüğü yol çöl olmuş, çoban çeşmesi nerede, Küskünlüğün kimedir ey çoban çeşmesi *** İnsanlar gelmiyor artık, selam veren nerede, Aşıklar bırakmıyor mendil, gözyaşı kurumuş artık, Ölü bedenler gibi, dilsiz sevdalar ağlaşıyor başında, Küskünlüğün kimedir ey çoban çeşmesi, *** Ferhat ile Şirin bir selam ile gelse yanına, Bir yudum su istese, içme der dile gelirsin, Leyla ile Mecnun gelse, ses verirsin zehir diye, Küskünlüğün kimedir ey çoban çeşmesi, *** Çağlıyordun zamanında cennetti her bir yanın, Her bir canlı hürmet ile kana kana içerdi suyundan, Hayat veren değilsin, hayat söndüren oldun artık, Küskünlüğün kimedir ey çoban çeşmesi, ***