- Yazar: Merve Başyiğit
- Kategori: Edebiyat
- Bu yazı Okuryazar’a 3 yıl önce eklendi ve şu anda 0 Yorum bulunmaktadır.
- Gösterim: 544
Eylül
Hani mübarek bir ay gelir geçer de ömürden,
Oruçluymuş gibi devam eder ya insan susamışlığına,
İşte böyle alışmıştı hücrelerim yokluğuna.
Sonra geldin ve o gün içtim hatıraların ab-ı zehrini.
Ayakkabıya giren küçük bir taş parçası gibi,
Rahatsızdı yüreğim… Sonrasızdı zaman…
Sonra, sızdı şehrin tüm kalabalığı o an.
Bir ben yalnız… Sanki bir ben yalan…
…
Uzun soluklu yolculukların kıyısındayım şimdi.
Dilimde hep aynı nakarat,
Kafasını ütülüyorum o mürur yılların.
Acıyla buruşan geçmişin üzerinde gidip geliyor,
Gözyaşımdan tevarüs eden buhar.
Yağmurun suçu yok, iliklerimde artık bu har.
Gülmek fiilinin vefakâr oyuncusuydu bir zamanlar,
Ağacın terk ettiği yaprak gibi solgun bu yüz.
Müjde, suskun çığlıklarım!
Yine nöbetinde vakt-i sonbahar.
||Merve Başyiğit
Beğen, Paylaş ve Yorum Yap
Diğer sosyal mecralarda da paylaşmayı sakın unutma :)
...
Merve Başyiğit imzasında diyor ki;
Kutsal inadı olanlar gerekli...
Merve Başyiğit'ın Profili Merve Başyiğit'ın Tüm YazılarıBu Yazının Yorumları
Son Eklenenler
Son Yorumlar
Emircan ERDAL- 1 gün önce
Kaleminize sağlık Başlangıçlar ve Sonları
Neslihan- 1 hafta önce
Bu güzel yazı için teşekkür ederim. 🌸 Karamsarlığın Gölgesinde: Kendi...
Emre Bağce- 2 hafta önce
Teşekkür ederim abi, çok yaşayın. Huzur ve esenlik... Karamsarlığın Gölgesinde: Kendi...