Ferîbâ'm! Haylî zaman oldu ayrılalı senden. Mehpârem her dem sana hasretim. Afitâbım her an sana visâlim. Ferîbâ'm! Senin içinde olmadığın tam dört ay; Asırlara dönüşen bir zaman dilimi, Sensizlik ateşiyle yandığım saliseler. Ferîbâ'm! Sitârem yanında olabilseydim keşke. Keşke dalabilseydik eski düşlere. Olur belki de... Belki de... Ferîbâ'm! Adıyla müsemma sevgilim! Vurgunuyum ben gönülçelenimin. Yadından çıkarma sana mest olmuşu. Ferîbâ'm! Vurulmuşum saçlarının kıvrımına. Rehnumadır bana zülüflerinin kıvrımı. Bana getirir seni her sehergâhta. Ferîbâ'm! Yol bulup lal dudaklarından, Yüzyıllar boyu tutsak olurum, Gönül kafesinde kâmrân olurum. Ferîbâ'm! Yine sana tutkun ve yine sana müştak, Hayallerimin de ötesinde yaşatan, Sana sevda türküleri yakan benim. Ferîbâ'm! Hasretinle kavrulan ruhumun alplerinde, Özlemle hissederim teninin sıcaklığını, Kaf Dağı'ndaki vuslat anımız gibi. Ferîbâ'm! Bakışlarının masumiyetini ararım, Gördüğüm her yeni çehrede, simada. Ama pişmanlıkla yüz çeviririm naçar. Ferîbâ'm! Aşk sokağına, eşiğine vardım. Artık bıraktım saki ve badeyi. Zira sensin kıblegâh vuslatım.