Yıllar önce, Küçük bir çocuk Tanıdım Karaman’da. Dudağında hep aynı şarkı Oy dingala dingala Ateş de düştü mangala İp cambazı Çadır tiyatrosundaki İzlediği aklında Dudağında hep aynı şarkı Oy dingala dingala Ateş de düştü mangala Cambaz Yürürken ip üzerinde Hayran kalmış Bizim yerden bitme Hep cambazın düşünü kurmuş Köyünde. Karar vermiş İp cambazı olamaya Bir gün çıkıp ipin üzerine Oy dingala dingala Büyümüş veda etmiş köyüne Ama hep aynı düş yüreğinde Cambaz olmak ip üzerinde Oy dingala dingala Gelmiş koskoca kente Yazdırmışlar okula Okuyup adam olsun diye Okumuş okumasına Ama hep aynı şarkı aklında Oy dingala dingala Okullar bitmiş, büyüyüp evlenmiş İp cambazı yüreğinde Öğretmiş aynı şarkıyı oğluna Oy dingala dingala Bilmez kimse bu gizli öyküyü Size çok özel bir gün diye söylüyorum Her oyun bitiminde Sahnenin önüne geldiğimde Seyircinin önünde eğildiğimde İçimdeki İp cambazı çıkar ipe Ve başlar her seferinde Aynı ezgiye Oy dingala dingala Fark etmez ne oynasam Hep Karaman'da seyrettiğim İp cambazıdır sizi selamlayan Güle güle #AhmetUğurlu Çizgi / Halit Kurtulmuş Aytoslu