İnsan; Ekmek istiyorsa, tohum ekmeli Değirmenler kurup gürül gürül sular akıtmalı Çarklar dönmeli, taşlar gıcırdamalı Ayrık taneler, un olup kaynaşmalı. İnsan; İnsanca yaşamak isterse, Ahdedip bir araya gelmeli, toplum olmalı, Yerden göğe bir orman gibi rengârenk, El ele verip kıvrım yolları, dağları aşmalı Her işinde emeğin, alın terinin bir izi kalmalı Akılla, fikirle binbir değere değer katmalı. İnsan; Huzur isterse, huzurun tohumunu atmalı Gönlünden geldiği gibi bereketli toprağa, Ve daima içindeki huzuru duymalı, Selam deyip dağa, taşa, ağaca, suya, buluta, Tebessüm etmeli kurda kuşa, yerdeki karıncaya. İnsan, öyle bir yaşamalı ki, Dünya âlem onda huzuru bulmalı.