[Bu yazı Melek Sağlam'a aittir. Önceki kullanıcı adı ile hesabını güncelleyip, Okuryazar'a ilettiğinde yazı kendi adına aktarılacaktır.] Her yanımız kendini bilmez, sınır tanımaz, bencil insanlarla dolu. Bu vahşileşen hayatta yaşamaya devam etmek ne kadar zorlaştı. Her yerde acı, keder, üzüntü, çığlık. Önce nefsimize sonra dünyamıza zulmedenlerden olduk. Kalbimizi, vicdanımızı duymaz olduk. Ruhumuza iyi gelen davranışlardan uzaklaştık. Ahir zamanda temiz, itikatlı kalabilmek güçleşti. Kötülük git gide ağır basmaya başladı. Kötülüklerden zevk alan insanlar çoğaldı. Diğer taraftan yapılan kötülüklere karşı bunu bilip, izleyen, korkan, sinen, hiçbir şey yapmayan insanlarla çevrili dünya. Böyle zıtlıkların olduğu çetrefilli bir sürecin içindeyiz. İnsan ulu mertebelere çıkabilen bir varlıkken aynı zamanda en çok zulmeden varlıktır da. Geçmiş bitti geri gelmiyor, gelecek bilinmez bir zaman, şuan da ne yapabilirsek yapabiliriz. Bunun bilincinde olup güzel şeyler düşünüp, ruhumuza iyi gelen davranışlarda bulunursak, rahatlarız. İçimizdeki korkulardan arınmış oluruz. İçimizi temiz tutabilmeye çalışmak için duaya ihtiyacımız var. Yoksa korkularla ve kötülüklerle uğraşarak ömrümüzü geçirmeye ve hazin korkulu ölümle yüzleşmeye maruz kalırız. Her insan bu bilinçle hareket etmelidir. İyi, kendini bilen insanlara denk gelelim. Güzelce yaşayıp korkusuzca ebedi hayata gidelim inşAllah..