Yazmak insana iyi geliyor. Kitap okumak gibi, içini dökebileceğin bir yer var. Sadece senin kendini anlayacağın bir yerde yaşıyorsun, dünyada. Birilerinin hayatına bu denli fikir sahibi olmasını sen sağlıyorsun. Herkes senin hakkında bir şeyler düşünebilir, bu düşünceyi değiştiremezsin. Değiştirmek zorunda bırakıldığım için üzgünüm. Ama değiştirmeye çalıştığım için de kendime kızgınım aslında. Seni kendin bile tanıyamıyorken başkasının tanıdım demesine nasıl müsaade ediyorsun? Her düşünce değişir, hayatın gibi. Hayat eğer seni bir yerlere sürükleyip kötü hissettiyorsa o zaman bütün düşüncelerin tamamen değişir. Kendimi hem çocuk hem de 2 ayda 40 yaşındaki kadın gibi hissediyorum. Bunu sağlayan hayat, bunu sağlayan insanlar. Kendime bir söz vereceğim ve o sözü ne pahasına olursa olsun hatırlayacağım, unutmayacağım. Çünkü unutursam kendimi kaybederim. O söz ise milletin ne düşündüğünü, senin hakkında kötü yorum yapsalar bile umursamaman gerektiğidir. Çünkü umursarsan eğer onların düşündüğü, onların istediği kişi olursun. Öyle değil midir zaten, karşındaki senin istediğin gibi birisi olsun istersin her zaman. Bakma böyle yazdığıma, benim de öyle düşündüğüm çok zaman oldu, şimdi böyle yazıyorum ama. Ama artık öyle düşünmek yok. İnsan neyse o şekilde kabul edeceksin veya kabul etmiyorsan hayatından çıkaracaksın veya çıkacaksın. Beni bu şekilde büyüten hem okuduğum kitap hem de Furkan'ın ölümü. Kendime yakın hissettiğim, canımdan daha çok sevdiğim Furkan'ım. Yine gözlerim doluyor, yine öldüğünü hatırlıyorum. Bir daha hayatımda olmayacak olmasını hatırlıyorum, bu da insanı gerçekten çok üzüyor. Evet çok yanlışlar yaptım, evet geri dönüşü yok bunların artık, yeni bir düzen kurup o hataları yapmayacak olmam önemli olan. Eğer yaparsam da, yaptık yine bir hata deyip başa döneceğiz. Yaptığım hataları kimseye anlatmak dahi istemiyorum. Kendi hatamsa kendi hatamdır kimsenin bilmesine gerek duymayacağım; çünkü her insanın hata yapabilme oranı çok yüksek. Herkes hata yapar ama karşısındaki insana gelince eleştirmeyi iyi bilirler. O yüzden herkes kendi hatasında boğulsun.