Bir tane hayatımız var ama ne acı kendini bir köşeye atıyorsun, yüzünü bile yıkamıyorsun. Gömülmüşsün telefona hayat kaçıyor farkında bile değilsin. Eğlenceye koşuyorsun, peki hayatın bu kadar ucuz mu? Ne için yaşıyorsun, zaman öyle ya da böyle geçip bitsin diye mi? Hayata bir iz bırakmayi hiç mi istemiyorsun? Kendini iyi yerlerde görmeyi, takdir edilen, saygı duyulan bir insan olmayı hiç mi istemedin? Sana engel olan ne, imkansızlık mı bahane! Bunu sen de çok iyi biliyorsun, sadece kendini kötü bir bahane ile teselli etmek istiyorsun. Ayağa kalkmak için birçok kez denemeler yaptığını çok iyi biliyorum. Çünkü herkes farklı hikayelerde aynı savaşları veriyor, ben de, sen de, o da.. Kaç kez düştün? Düşmek bile çok güzel değil mi? Çabalamak ne müthiş bir şey, kendin için çabalamak. Güneşin doğuşunu kaçırma seyret. Hayat çok güzel, kendin için bir içecek hazırla, rahatla ve gerçekten ilgilenmen gereken konular ile ilgilen. Seninle bir ilgisi olmayan fenomenleri bir kenara at. Seninle ilgisi olmayan tonla sosyal medya içerikleri ile ilgilenme. Sen fenomen ol. Seni izlesinler, başarılı desinler, güzel desinler, kendine iyi bak. Dişlerin sararmış olsun, yüzün sivilce tarlasına dönmüş olsun, önemli değil. Emekle her şey düzelir. Kendinle ilgilendikçe beyazlar çiçek tarlasına döner, başkaları ile ilgilendikçe siyahlaşir, bataklığa döner. Hayat tamamen bizim seçimlerimiz ile ilerliyor. Kendini görmek istediğin konuma getirmek için savaş. Başarı tamamen içinde olan bir çabaya muhtaç, yükselmeye başla.