Sabahın ilk telefonu annemden geldi. Babalar günümü heyecanlı sıcak ve özlem dolu bir dille kutladı. Böyle bir günün babalara iyilik getireceği inancı her ne kadar popülist(halkla(tüketimle) ilişki şeyleri yüceltme) bir durum olsa da annem işin tarafını bilmez de ilgilenmez de. Sadece bir baba olarak kutlu olduğum ve çocuklarıma iyilik getiren biri olduğuma inandığı için arayıp güne 'Kut' bana 'Mut' verdi... Üç oğlum var üç baba Murat diyorum kendime... Kız çocuğum olmadı ama kız çocuğu olanlardan, kız çocuğuna sahip olmanın farklı bir duygu olduğunu imrenerek dinledim. Kız çocuklarından da kutlu babalarını çokça dinledim. Genelde tütün kokusuyla anımsadıkları babalarının hayatlarına Kut getirse de getirmese de onlara olan gönül bağlarının ne kadar güçlü olduğunu fark ettim. Sanırım erkek çocuk ile kız çocuk arasında ki fark tam da burada. Yunanlıların "karşılık, menfaat gözetmeyen aşk olarak tanımlandıkları 'Agape' kız çocukları ile kutlu babaları arasındaki sevgiyi işaret ediyor gibi. Her ne ve nasıl olursa olsun Schopenhauer'in dediği gibi 'Çocuklar insanın dünyaya açılan penceresidir' Kutlu baba olmanın şartı da bu pencerenin nereye açıldığını anlamak ve gerekirse şairin dediği gibi 'garson masa iyi manzarayı değiştir' deyip pencerenin onun ruhunu incitmeyecek yerlere açılmasını sağlamak Asra Üstün Asrın Dengi Arya Mim bakalım bakalım bu üç pencere nereye açılacak.