Yaşam oyundur. Her oyun gibi kuralları vardır. Her oyunda olduğu gibi oyunun en iyileri vardır. Oyunu çözümleyen, çözümlediklerini dile getiren kişiler. Bir de bu oyunu eleştiren, sorgulayanlar vardır. Onlar oyunu güzel kılanlardır. Oyunun fark edilmeyen yerlerini fark edenlerdir. Kimileri ustaca eleştirirler, ben hayran olurum. Değiştirmek isteyenler çok azdır. Çünkü o biraz cesaret ister. Şaşırdığım bir şeydir. Nasıl yani bunca yıllık oyun değişebilir mi diye soru sorarım. Hafif tebessüm görürüm umutsuzluğun sembolü gibi. Ben de isterim değişmesini. Ama biz oyuncular bu oyuna alışmışken kuralları bu kadar iyi biliyorken yeni kuralları olan yeni amaçları olan bir oyuna hazır mıyız, hiç sanmıyorum. Oyundan çıkanlar vardır. Oyun düzenini kabul etmeyen, edemeyen. Oyuncuları da sevmezler, anlaşamazlar. Önceden bana bu olay çok cesaret verici gelirdi. Şu an düşündüğümde oyundan çıkmak cesaret işi değildi, oyunda kalmak cesaret işiydi. Özellikle kurallara göre oynamak, tam anlamıyla korkusuz olmak gerekir. Hayattır oyun. Bu oyundan başarlı çıkacağını bilemem ama keyif almaya bakmak lazım. Dünü veya yarını düşünmek bu oyunu senin için zorlaştırır. Unutma ki her oyunun hilesi vardır.