Bizim toplumumuza adeta selamlaşmak haram kılınmış. Halbuki hem inancımız hem insanlığın ortak bilgi ve hafızası selamlaşmayı emreder. Selamlaşmak; benden sana zarar gelmez demek. Diğerine huzur, barış, güven, esenlik dilemek. Sadece insanlara değil, tüm canlılara. Bir bilseydik.

İlkokuldan üniversiteye kadar okul hayatınızı, öğretmenlerinizi, hocalarınızı hatırlıyor musunuz? Kaç öğretmenimiz, hocamız öğrencilerini gerçekten yüreğine basarcasına selamlamış, ayrım yapmadan onlara canım demiş, değer vermiştir?

Bugüne kadar, tepeden tırnağa muhatap olduğunuz yöneticilerinizi hatırlayın. Kaçı yönettiği kurum veya mevkide, insanlara ayrım yapmadan yürekten selam vermiş, "benden size zarar gelmez", "benim görevim, sizin barış ve güven içinde çalışmanızı, huzur ve esenlik içinde yaşamanızı sağlamaktır" demiştir?

Selamlaşmak sadece insanlara değil, tüm canlılara "benden sana zarar gelmez, senin için huzur, güven, esenlik isterim" demekse, mesela sokaklardaki kediler, köpekler ve nice canlar bizi görünce, neden adeta şeytan görmüşcesine saklanacak köşe arıyorlar?

Selamlaşmak;

Seni fark ediyorum, tanıyorum.

Sana zararım dokunmaz.

Senin için huzur, güven, barış, esenlik diliyorum, demektir.

Selamlaşmak;

Bazen bir baş eğmek, eli başa götürmek

Bazen kalbe dokunmak,

Bazen günaydın, bazen selam, bazen merhaba, bazen selamün aleyküm demektir.

Selamlaşmak bazen de hiçbir söze gerek kalmadan, gözlerinin içi gülerek karşındakine tebessüm etmektir.

Bir selam vermekten veya aldığımız bir selama aynı şekilde karşılık vermekten neden çekiniyor veya gocunuyoruz ki? O kadar mı özgüvensiz veya düşmanız birbirimize? Yoksa, "rızkı veren hüdadır", demiyor, birbirimizin rızkına, canına, malına, namusuna göz mü dikiyoruz?

Selam konusunda söyleyecek çok söz var. Fakat benden şimdilik bu kadar. Şu salgın sürecinde kendinize iyi bakın; sevdiklerinizle birlikte huzur, barış, güven içinde, esen kalın.