7-8 yaşlarındayken bir gün, arkadaşımla evimizin yanındaki caminin etrafında dolaşıyorduk. "Acaba burada evliya var mıdır? Şurada ne oluyor, burada ne oluyor?" diye kendi aramızda konuşuyorduk. Her yeri arayıp gizli geçitler bulmaya çalıştıktan sonra gasilhane diye bir yer gördük. Oranın ne için kullanıldığını bilmiyorduk ve bunun hakkında da aramızda konuşuyorduk. Üstteki camda bir kırık vardı ve içerisi görünüyordu. Kırık camlı yerden baktığımızda, içeride bize ilginç görünen nesnelerle karşılaştık. Burada ölümle ilgili bir şeyler olduğunu düşünüp dehşete kapıldık. Sonra Sinan bana, zihninde bir sesin ona "Sinan, aklına mukayyet ol" dediğini söyledi. Ancak "mukayyet" kelimesini ne o biliyordu ne de ben. O gün bu kelime bir sır olarak kalmıştı, ama benim merakım dinmemişti. Bir sonraki buluşmamızda Sinan’a sordum: "Mukayyet olmak ne demek?" O da bana, "Sahip çıkmak" anlamına geldiğini söyledi. Sanki Sinan’ın bilinçaltı ona o an ihtiyacı olan şeyi şifreli bir şekilde söylemiş gibi gelmişti bana. O gün bugündür, olaylar karşısında aklıma bir şeyler geldiğinde, o şeyin anlamını araştırırım. Geçen hafta Ahmet’le bir oturuşta saatler boyunca aralıksız tartıştım. Sonra bu olayı başka birine "Reval görüşmeleri" olarak tarif ettim. Şimdi de, daha önce tarih dersinde öğrenip hakkındaki her şeyi unuttuğum Reval görüşmelerini araştırmaya karar verdim. Bu arada, o kavgadan sonra alınganlık huyumu törpülemeye ve onu düzeltmeye karar vermiştim. Bakış açımı epey değiştiren bir kavga oldu. Reval görüşmelerine dönersek, bu görüşmeler İngiltere'nin Rusya’yla birlikte, “Hasta Adam” olarak anılan Osmanlı’yı yıkmak için yaptığı bir görüşmeymiş. Bu da bana, egoma karşı yaptığım bir savaşı anımsattı. Belki çok anlam yüklüyorum, belki de çok kuruyorum. Yine de böyle bağlantılar görmek beni mutlu ediyor.