Bir kişinin yaşam inançları yetiştirme sürecinde, bulunduğu çevrede ve okulda ortaya çıkar. Bu tür içsel tutumların yalnızca küçük bir kısmı belirli yaşam deneyimlerine dayanmaktadır. Zaman zaman bu tür kavramları yeniden düşünmek ve insan çıkarlarına uymayan, hatta çoğu zaman müdahale eden kavramları terk etmek gerekir. Bir kişinin inançları esasen onun dünya görüşünü belirler ve hayatına yön verir. Onların yardımıyla kişi kendisi ve etrafındaki dünya hakkında fikirler yaratır. İnançlar tüm insan eylemlerini belirler. Bu tutumların çoğu çocuklukta ebeveynler tarafından belirlenir. Bir kişiye yaşam boyunca rehberlik eden, onu bu tür tutumlara karşılık gelen fenomenlere dikkat etmeye ve diğerlerini atlamaya zorlayan tam da bu tür içsel tutumlardır. İnançlar, kişinin bilincini hayatını şekillendirmeye zorlayan bir filtre görevi görür. Dünyadaki herkese yetecek kadar maddi ve manevi mutluluğun bulunduğuna güvenen insan (kıtlık psikolojisinden çıkabilmiş bir insan), hiçbir zaman maddi ihtiyaç ve yalnızlık yaşamayacaktır. Bu inanç onu işte ilerlemeye, karşı cinsten insanlarla kişisel ilişkiler kurmaya ve gerçek sonuçlar elde etmeye itiyor. Hayatta bu kadar olumlu bir tutuma sahip insanlar, mutluluklarının ve başarılarının yakınlarda bir yerde olduğundan emin olduklarından ve sadece ona doğru ilerlemeleri gerektiğinden emin oldukları için asla boş durmazlar. Etrafta pek çok iyi insanın olduğuna inananlar, bu tür insanlarla sıklıkla farklı yaşam durumlarında karşılaşırlar. Kendilerini gerçekten sevenler asla içsel kişilik çatışmasından kaynaklanan psikolojik rahatsızlık yaşamazlar. Bu tür insanlar eylemlerine güvenirler, başkalarına saygılı davranırlar ve kendi sınırlarını koruyabildikleri için (ne isteyip ne istemediklerini dile getirebildikleri için) başkalarının sınırlarına da saygılı olurlar. Farklı insanlarla ilişkilerin kolaylıkla kurulabileceği inancı, kişinin farklı ekiplere daha hızlı ve kolay uyum sağlamasına, zor durumlarda bile farklı insanlarla ortak bir dil bulmasına olanak tanır. Herkesin kendi hayatını inşa etmesi gerektiğine inanan insanlar, kural olarak, bunda çok şey başarırlar, çünkü yeni bir proje üzerinde çalışmanın, yeni bir uzmanlıkta ustalaşmanın, sevdikleri kişiyle ilişkiler kurmanın tüm risklerinin sorumluluğunu üstlenirler. Olumlu yaşam inançlarına sahip insanlar, kural olarak, hayattaki her şeyde başarılı olurlar ve bu bir tesadüf değil, bir kalıptır. Onları doğru yönde ilerlemeye ve hedeflerine ulaşmak için belirli eylemlerde bulunmaya zorlayan şey, yaşam tutumlarıdır. Kariyerlerinde başarılı olamayan veya başkaları tarafından tanınmayı başaramayan insanlar genellikle yaşamda olumsuz tutumlara sahiptir. Bu tür insanların potansiyelini kısıtlayan, onlara hareket etme fırsatı vermeyen, onları güçlü motivasyondan mahrum bırakan ve iç çatışmaya yol açan onlardır. Kendinden şüphe duyma, çevrelerindeki insanlara, fenomenlere ve olaylara ve yaşamın kendisine karşı olumsuz bir tutum geliştirirler. Çoğu zaman bu tür tutumlar daha olumsuz çağrışımlara sahiptir ve “değil” edatını içerir: Çoğu zaman bu tür inançlarla yaşayan bir kişi, onu mutsuz eden şeyin tam olarak hayattaki olumsuz tutumlar olduğunu anlamaz. Kural olarak, bilinçaltı düzeyde, eylemlerinde bu kurallara göre yönlendirilir ve sonuç olarak belirli eylemleri önceden reddederek kendisini pek çok şeyden mahrum bırakır.