-Gelip geçici olan hiçbir şeyi kafana takmayacaksın. Hayat bu, devam ediyor bir şekilde . Yani diyorum ki sarıl hayata sarılabildiğin kadar. Sımsıkı! - Neresinden tutsam bir şeylerin, elimde kalıyor, kalamasa da kuruyor. Olmuyor işte! Olmuyor! -Burada rahatlık arıyorsan, yok, onu baştan söyliyeyim. Hem az önce ne dedim sana: Gelip geçici olan her şey gelip geçer. Bu dünya da geçici değil mi zaten? -Geçici olabilir... - Daha ne! Şöyle düşün rahatlarsın: Bir daha gelmeyeceğim dünya için niye kendimi bu kadar çok üzüyorum? Sen üzerine düşeni yaptıktan sonra, gelip geçicilik fikrini beynine yerleştirdin mi, bu dünya için rahatın kaçmaz ve dünyalık hiçbir şeyi kafana takmazsın bir daha. - Gelip geçici olabilir ama geçeceği süreye kadarki bıraktığı izlerin acısını duymamak nasıl mümkün olabilir? Hasta iyileşip sağlık bulana kadar nasıl diyebilir ki ben hiç acı çekmedim, hiçbir yerim ağrımadı? - Anlatamıyorum galiba. Diyorum ki gelip geçicilik fikrini beynine iyice yerleştir. Önce bir inan -Allah aşķına- gelip geçici olduğuna. Dünya ve arzularının ne kadar manasızlaştığını göreceksin. Peşine düştüğün şeyler, bir cevizin kabuğunu dolduracak kıymette şeyler değil. Sonra pişman olacaksın, ömrünü bunların peşinde sarf ettiğin için. Hem de çok. - Tuzun kuru ya, böyle konuşursun tabii. - Ben ne diyorum, tamburum ne söylüyor. Anlamayacaksın ama sana son kez diyorum: Hayata sarıl sımsıkı . Çünkü bu geçici hayatın kapısı, artık gelip geçici olmayan bir hayata açılıyor. Bu hayatı, iyi değerlendir ki herkesin pişman olacağı yerde, sen daha az pişman olasın. Genç Hayat Dergisi