Adını sen söyle soyadını ben! Hayatımdaki tek yalancı ve tek hırsız değil ama en büyük yalancı ve en büyük hırsız da sensin. 20 yaşında bir yaşlı, yaşlanan sen miydin, duyguların mı? Son vazgeçiş!. Bu kaçıncı vazgeçişti bilmiyorum ama o son demişti.. İlk günkü kişiler değildik büyümüştüm, büyümüştü, beraber büyümüştük. Acaba kim daha iyiydi ben kendime soruyordum, o da kendine soruyordur. Sayamıyorum artık ne gidişlerini, ne de dönüşlerini, ne hayatıma girişlerini ne de benden vazgecişlerini... Matematik öğretmenim bütün konuları çok güzel öğretmişti ama hayat konusunu ya ben dinlememiştim ya da öğretmenim anlatmadı.. Bilmiyordum sebebini ya hiç gitmedin benden ya da hep gittin ben kabul edemedim hiçbir gidişini.. Neden sorusunun cevabı ne kadar zor olabilirdi ki?. Boşver demek o kadar mı kolaydı? Kim'dim ben senin için? Hiçbir vazgeçişin neden sorusunun cevabını verememene engel değildi. O soru kaç puandi? Ama sen hep geçtin, kalan ben oldum!. Bi mezun olamadım şu okuldan, kurtulamadım şu sorunun yükünden.. cevapsız bir neden sorusu neden bu kadar ağır?..