(: #alıntı * Cehalet, bütün alanlarda ortak olmak üzere evrenseldi. *İçimde bir şeyler haklıydı ve bunu sadece içimdeki diğer ben biliyordu. *İnsanın konuşacak kadar zekaya, ya da susacak kadar akla sahip olmaması büyük bir talihsizliktir. • • #yorum Birkaç saatte okuyup bitirebileceğiniz bir eserle geldim. Gerçi Stefan Zweig tarafından kaleme alınan tüm kitaplar birkaç saatte bitecek kadar akıcı oluyor. Satranç kitabı da bunlardan biri. Biraz kitap içeriğinden bahsetmek gerekirse olay bir gemide geçmektedir. İletişim kurmayı sevmeyen ama buna rağmen dünya satranç şampiyonu bir adam ve gemide uzun yıllar satranç oynamamasına rağmen birçok hamleyi kafasında kurgulayabilen Dr.B arasında geçen bir süreç anlatılmaktadır. Kitabı ilginç kılan kısım Dr.B’nin satranç ile tanışma hikayesidir. Çünkü Dr,B Naziler tarafından esir alınan ama buna rağmen diğer esirlerden farklı bir muamele görerek bir otel odasında hapsedilmiştir. Dr.B ruhsal dengesini kaybetmiş bir adamdır. Dr.B’nin o odanın içine girip hissettiği, aradığı, bunaldığı, bulamadığı, endişelendiği her şeyi okuyucuya farklı bir biçimde aktarmıştır Zweig. Kitaba başlamak için satranç bilmeye gerek yok, zaten kitabın konusu her ne kadar satranç çevresinde ilerlese de psikolojik bir alt metinle üzerinde durularak, baskı altında bırakılan bir adamın akıl sağlığını korumak için bir araç olarak satranca tutunma çabasını göreceksiniz. Bu kurtarıcı olarak tutunduğu satranç belirli bir zaman sonra bir bağımlılığa hatta bir hastalığa dönüşüyor. Yazarın son kitabı olması da çok manidardır. Çünkü Stefan Zweig'ın,1942 yılında, Hitler iktidarından kaçarak sürgün hayatı yaşadığı bilinmektedir. Buenos Aires'te yayımladığı Satranç adlı romanı, hem yazarın intiharından önce bıraktığı bir veda mektubu hem de doğrudan Nazizm'i hedef aldığı tek kurmaca eser olarak bilinmektedir. Bu nedenle Zweig’ın son eserini okumanızı şiddetle tavsiye ediyorum.