Z kuşağı denildiğinde akıllara ilk gelen ;ekranlara gömülmüş, vurdumduymaz, her şeyden bir haber ve sanal dünyada kaybolmuş bir gençlik. Ancak bu yüzeysel yargı onların gerçeğini yansıtmaz. Çünkü z kuşağı alışılmışın dışında farklı şekillerde kendi mecrasında direniş göstermekte. Geleneksel direniş yöntemleri önceki kuşakların refleksiydi. Ancak Z kuşağıteknoloji ile büyüdü. Haliyle direnişleri daha çok sosyal medyalarda gösterdi. Z kuşağı için bir ‘hashtag’ geleneksel tepkiden daha etkili olabilir. Bir video, paylaşım, ironi... Bu kuşağın direnişi mizahla,teknolojiyle, yeni kolektif araçlarla. Mücadeleden daha uzak oldukları sanılan Z kuşağı, aksine adaletsizliğe karşı daha duyarlı. Kendi haklarının bilincinde kendi değerinin milletinin farkında ama biraz daha farklı. Sanal alemde ;toplumsal cinsiyet eşitliğine , eğitimde fırsat eşitliğine, yapılan torpillere, ifade özgürlüğüne, iklim krizine ve daha pek çok konuda ses çıkarıyorlar. Onların sesi ekranlarda. Bu yüzden sessiz sanılıyor. Z kuşağı otoriteye körü körüne bağlı kalmayı reddediyor inançların silah olarak kullanılmasına karşı geliyor ve sorguluyor. Kendi doğrusunu bulmaya çalışıyor. Bu da çoğu zaman onları ‘saygısız ve nankör’ gibi etiketlerle karşı karşıya bırakıyor. Z kuşağı dünyayı ve kalıplaşmış insancıl olmayan kapitalistfikirleri değiştirme hayalini yitirmemiş bir kuşak. Sadece bunu yapma biçimleri, direnişlerifarklı. Kabul görmeleri zor olsa da değişimi sağlayacak geleceği parlatacak olanlar onlar.