BAYRAMDAN BAYRAMA Gurbeti mesken mi tuttun Gittin beni de unuttun Yoksa başka yar mı buldun Bir selam gönder bari Bayramdan Bayrama Ne yazarsın ne çizersin Yollar ırak der geçersin Gel desem de gelemezsin Cemalin göster bari Bayramdan Bayrama Deyin vefasız yârime Belki de çıkmam yarına Arada gel mezarıma Bir Fatiha oku bari Bayramdan Bayrama Anadolu’nun birkaç yüzyıldır çektiği hasreti, hüsranı, acıyı, gurbeti, özlemi, yalnızlığı, çaresizliği, yâre nazını, sevgiyi, sevgiliyi, kıskanmayı, istemeyi, istenmeyi, sevmeyi, sevilmeyi, ricayı, tembihi, ısmarlamayı, incinmişliği, incitmemeyi, azla yetinmeyi, özlem gidermeyi, kızgınlıktan uzak kırılmışlığı, umutla birlikte umutsuzluğu, arzuyu ve iştiyakı, aşkla birlikte şüpheyi ne güzel ifade etmiş. Gurbet diğeridir, gurbet diğer yerde olmadır. Mesken ancak yurtta, doğup büyüdüğün yerde olmalı; gayrısı gurbet, gayrısı eldir. Yurttan ayrı mesken tutulmamalı, sadece geçici olmalı, mutlaka dönülesi yer olmalı. Aksi halde geride kalanlar unutulmuş, akıldan çıktığı gibi gönülden de uzaklaşmış olacaktır. “Gözden ırak olan gönülden de ırak olur” deyişi ne kadar anlam katmakta buraya. Bir başka türküde denildiği gibi yoksa “gönül defterinden de mi siliniyor” geride kalanlar? Gurbete giden geride –yurtta- sadece anne-babasını ve akrabalarını mı bırakıyor? Ya yar? Yar’dan hiç mi bahsedilmiyor? Burada geride bırakılmış yârin serzenişi, gücenişi, tükenmişliği, bahtsızlığı, yakarışı var. Yardan istekler ve yakarışlar ağır ağır artmaktadır. Önce sadece selam gönderilmesi yeterlidir yar için. İlk bölümde kuşkular, alttan almalar, nazlanmalar, hafif ironi, sılayı hatırlatma, mesken tutulası yerin sıla olması gerekliliği gurbetin geçiciliği yâri incitmeden, üzmeden yâre hatırlatılmaya çalışılıyor. “Bari” en azından ve asgari anlamında mı yoksa daha fazlasını istemek, dilemek, nazlanmak hakkım var ama sen sadece selam göndererek sılayı ve sıladaki yâr’ ini unutmadığını, gurbeti mesken tutmadığını ve bundan sonra da tutmayacağını, sıladaki sevgiliden başka yar bulmadığını, bulmayacağını, hatta bunu aklından bile geçirmediğini bayramdan bayrama bir dost, bir sıladaş, bir yoldaşla selam göndererek beyan etmesini diliyor. Zira bayramlar hep, zaman başlangıcı, yılın önemli bir dilimi, dönüm noktaları olmuştur veya olagelmiştir. Bayramlar sevgi, bayramlar özlem, bayramlar kavuşma, bayramlar özleşme, bayramlar yenileşme, bayramlar toplanma, bayramlar yeniden gurbete çıkma, bayramlar kavuşmayla birlikte özlemin başladığı, bayramlar duyguların mayalı hamur misali kabardığı, kabına sığmayıp taştığı zamanlardır. Şu hâlde bayramda gönderilmiş bir selamın alınması bile umudun devamını garanti etmesi, ruhun dinginleşmesi, umutların yeniden hayat bulması, ileriye doğru tutulan bir projektör gibi uzun zamanlara aydınlık vermesi demektir. Selam yar için kuru bir söz olmaktan çok öte anlamlar taşır. Selam yârin gölgesidir, selam yârin hayalidir, selam yârin kokusudur, ruhudur. Selam yaşamaktır, yaşadığını bildirmektir. Selam hatırlamaktır, hatırlanmaktır. Selam ruhların hayalen kavuşması, ruhların bir araya gelip hasbıhal etmesi, hasret gidermesi, kavuşmasıdır. Selam geçmişi yeniden yaşamak olduğu gibi hem de ileriki günleri ve yaşanacakları içerir. Selam gurbetteki yârin ruhen sılada dolaşması, sıladaki yârin bu ziyaretten haberdar olup birlikteliğe razı olması demektir. Yar selam göndermekle adeta ruhunu sıladaki yârine göndermiştir. Bayramda gelen bir selam bu açıdan çok önemli olmalı ki “Bir selam gönder bari.” demektedir sıladaki yar. (devam edecek....)